Sztuka

Katedry gotyckie to naprawdę piękne kościoły. Budowane były w czasach średniowiecza, czyli jakieś 500/700 lat temu. Gotyckie dlatego, że należały do stylu gotyckiego, którego głównymi cechami były: duża ilość wysokich okien, często wypełnionych witrażami (czyli kolorowymi szybkami układającymi się w różne wzory), strzeliste wieże, a także stosowanie łuku ostrego. Budowano je na terenie większości państw europejskich. Najsłynniejsze są francuskie. To katedra Notre-Dame w Paryżu, która niedawno uległa częściowemu pożarowi. A budowano ją 180 lat!

Tak wygląda jej fasada, czyli "przednia" strona, a tu zdjęcia przed i po pożarze:

Inne znane katedry francuskie znajdują się w miejscowościach:

Chartres

Fasada

Ozdobne wejście, czyli tak zwany portal

i witraż

Rouen

Fasada

A oto w jaki sposób malował tę katedrę Claude Monet:

Nieco inaczej wyglądają katedry budowane w Hiszpanii, są dużo bardziej dekoracyjne.

Katedra w Toledo

A oto jedna z katedr niemieckich, w Kolonii, budowana z przerwami prawie 600 lat!

Jednym z piękniejszych przykładów budowli gotyckich na terenie Anglii jest kaplica King's College w Cambridge ze swoim unikatowym sklepieniem wachlarzowym:

Z terenu Włoch warto znać katedrę w Orvieto:

oraz w Mediolanie:

Jeśli chodzi o polskie budowle to warto wspomnieć świątynie w Krakowie:

Kościół Mariacki

Katedra na Wawelu:

I pozostałe miasta:

Kolegiata św. Krzyża i św. Bartłomieja we Wrocławiu:

Kościół Mariacki w Gdańsku:

foto By Brunswyk, CC BY-SA 3.0 de, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=16914036

I jeszcze nie mogłam się oprzeć, żeby umieścić tu zdjęcie katedry w Olsztynie, gdyż jest to moje miejsce zamieszkania:)

W olsztyńskiej katedrze można zauważyć przepiękne sklepienie kryształowe:

I to koniec naszej wycieczki po katedrach gotyckich, która z nich podobała się Wam najbardziej? A może znacie jeszcze jakieś inne budowle w tym stylu? Dajcie znać w komentarzach:)

Dzisiaj wpis na poprawę humoru:), bo pomimo kalendarzowej już wiosny niestety szału w pogodzie nie ma:). Oczywiście wszystkie pory roku mają swoje dobre i złe strony:) Ale wiosna to przede wszystkim symbol (czyli oznaka) ozdradzającego się życia. Jednym ze słynniejszych obrazów przedstawiających wiosnę jest "Primavera" włoskiego malarza Sandro Botticellego:

Tytułowa wiosna, czyli po włosku primavera to postać trzecia od prawej strony, kobiety w pięknej, ukwieconej sukni.

Polski malarz, Aleksander Gierymski, namalował równie imponujący obraz, pt. "Altana":

Na obrazie widzimy grupkę postaci, siedzącą przy stolikach na wolnym powietrzu, w tytułowej altanie. Mają na sobie dawne stroje, rozmawiają swobodnie. Na tym obrazie artysta pięknie pokazał nam światło, przyjemnie oświetlające postaci, przenikające przez kratkę altany.

Wiosna to właśnie czas, gdy po zimie zaczynamy znowu spędzać coraz więcej czasu na wolnym powietrzu. Francuski malarz, Auguste Renoir namalował obraz "Huśtawka":

Tutaj też mamy piękne wiosenne światło i pogodny nastrój.

Następna praca należy do Józefa Mehoffera, polskiego artysty, a to jeden z jego słynniejszcyh obrazów pt. "Dziwny ogród":

I jeszcze jeden obraz tego samego malarza, pod pięknym tytułem "Majowe słońce", czyli to na co tak bardzo wszyscy czekamy, a co już zdarzy się niebawem, czyli mocne, wyraziste słoneczko:)

Rzeźba to dziedzina sztuki, która jest trójwymiarowa. Przeważnie każde dzieło rzeźbiarskie możemy obejrzeć z wszystkich stron. Wyjątkiem są relief i płaskorzeźba. Relief to taki typ rzeźby, który z tyłu jest płaski, a z przodu ukształtowany w ten sposób, że rowki, które są w nim wykonane są wklęsłe. To jest przykład reliefu, pochodzącego ze starożytnego Egptu:

Płaskorzeźba to taki typ reżby, który jest płaski z tyłu, ale z przodu bardzo wystaje, jest wypukła. To praca włoskiego rzeźbiarza Donatello:

Rzeźby można wykonywać w bardzo różnych materiałach: drewnie, kamieniu, marmurze, brązie, ale także z metalu i wosku.

Rzeźba była bardzo popularna w starożytnym Egipcie, powstało wtedy wiele kamiennych portretów egipskich władców, czyli faraonów.

Również w starożytnej Grecji i Rzymie powstawały piękne posągi:

Jedna z rzeźb artysty, który nazywał się Poliklet

A to rzeźba przedstawiająca Wenus Milo, prewno zapytacie, dlaczego nie ma rąk, no cóż - ząb czasu już ją mocno nadszarpnął, liczy ponad 3000 lat.

W czasach średniowiecza równie bardzo lubiano rzeźbę, tylko wtedy służyła ona częściej celom religijnym i tworzono na przykład piękne nastawy ołtarzowe, które ozdabiały wnętrza kościołów.

To ołtarz wykonany przez Wita Stosza, znajduje się w kościele Mariackim w Krakowie i jest naprawdę olbrzymi: ma 11 x 13 metrów!

Jednym z najbardziej znanych rzeźbiarzy renesansu jest Michał Anioł. Wykonał wiele posągów, ale to jeden z piękniejszych:

W epoce baroku formy rzeźby były dużo bardziej przesycone ruchem:

Gianlorenzo Bernini, Ekstaza św. Teresy

Kolejnym, szczególnie ważnym rzeźbiarzem był Auguste Rodin, który wyznaczył kierunek rozwoju sztuki nowoczesnej, pozostawiał powierzchnię rzeźby chropowatą, czasami wręcz jakby niedokończoną.

A ze współczesnych rzeźbiarzy i rzeźbiarek warto znać:

Henry'ego Moore'a

Louise Bourgeois:

Niki de Saint-Phalle:

oraz Magdalenę Abakanowicz:

Dzisiaj zajmiemy się kolejną dziedziną sztuki, czyli malarstwem. Malować można na różnych podłożach, głównie są to: ściany, deski, płótno.

Już od nawsześniejszych dziejów ludzie malowali na ścianach jaskiń.

Tematem prehistorycznego malarstwa są głównie zwierzęta, na przykład ten bizon z jaskini w Hiszpanii. Malowano też sylwetki ludzi i sceny polowań.

Starożytni Egipcjanie równiez malowali na ścianach.

Malowane przez siebie sceny uzupełniali ponadto charakterystycznym pismem, które nazywamy hieroglifami.

Starożytni Grecy i Rzymianie równie chętnie ozdabiali ściany pałaców i domów malowidłami ściennymi.

Jednym z najsłynniejszych malowideł ściennych jest "Ostatnia wieczerza", namalowana przez Leonarda da Vinci, w kościele Santa Maria delle Grazie, w Mediolanie.

W czasach sztuki baroku bardzo ceniono malarstwo ścienne, bardzo często ozdabiano bogatymi i rozbudowanymi malowidłami także sufity kosciołów, czyli tak zwane plafony. Nawet malowano w ten sposób, żeby kościół wydawał nam się wyższy.

Współczesne malarstwo ścienne to graffiti i murale, malowane najczęściej w miastach.

Innym rodzajem malarstwa są obrazy malowane na deskach. Można powiedzieć, że człowiek przeszedł z malarstwa ściennego, prehistorycznego poprzez różne okresy w sztuce starożytnej i wczesnochrześcijańskiej do malarstwa na desce. Do dziś na deskach lipowych maluje się obrazy z kręgu religii prawosławnej i grekokatolickiej, są to tak zwane ikony.

Jednym z pierwszych artystów europejskich, który do malarstwa wprowadził technikę olejną był holenderski malarz Jan van Eyck. W tym czasie barwniki najczęściej pochodzenia naturalnego (sproszkowane skały, minerały) mieszano z olejem lnianym i tą mieszanką malowano obrazy.

Jan van Eyck, Małżeństwo Arnolfinich

W kolejnych wiekach artyści doskonalili technikę olejną, eksperymentując ze sposobem malowania i kładzenia farby na płótnie. Niektórzy wygładzali je, żeby nie było widać żadnych pociągnięć pędzla, inni zostawiali fakturę, czyli powierzchnię obrazu mniej lub bardziej szorstką.

William Turner, Burza

Claude Monet, Lilie wodne

Vincent van Gogh, Gwiażdzista noc

Jackson Pollock, Błękitne pola

A wy macie jakiś ulubionych malarzy, albo malarki? A może sami lubicie malować? Podzielcie się swoimi opiniami w komentarzu.

Sztuka składa się z wielu dziedzin. Dziełem sztuki mogą być bardzo duże i zupełnie małe obiekty. Dzisiaj chciałabym opowiedzieć Wam o takiej dziedzinie sztuki, która nosi miano ARCHITEKTURA. Inaczej mówiąc są to różnego rodzaju budynki.

1. Budynki mieszkalne.

Człowiek od zarania dziejów potrzebował schronienia przez deszczem, wiatrem, mrozem, drapieżnikami, a także bezpiecznej kryjówki na spokojny sen i odpoczynek. Na samym początku były to jaskinie, szałasy, proste chaty. Prawdziwy przełom nastąpił, gdy odkryto jak wykorzystywać do budowy budynków kamień i wytwarzać cegły oraz jak z nich murować domy, żeby były trwalsze.

Jednym z piękniejszych budunków mieszkalnych czasów starożytnych była Willa cesarza Hadriana, zbudowana ponad 1800 lat temu! Do dziś zachowały się jej ruiny, które jednak nadal świadczą o tym, jak piękna była to budowla.

W czasach kultury średniowiecza za mieszkania służyły ludziom często zamki. Największym i najbardziej imponującym zamkiem w Europie jest zamek w Malborku. Jest to olbrzymie założenie i składa się tak naprawdę z trzech zamków: Wysokiego, Średniego i Niskiego. Mieszkał w nim komtur (taki szef) krzyżacki razem ze swoim zakonem. Właściwie była to cała wioska, bo znajdowały się tam jeszcze stajnie, spiżarnie, wieże.

W czasach sztuki renesansu do głosu powróciły wzory ze sztuki starożytnej. Budowano wtedy okazałe kamienice miejskie, zwane pałacami, które mogły pomieścić całkiem sporą rodzinkę:)

Pałac Farnese, Rzym

W czasach sztuki baroka zbudowano między innymi francuski pałac w Wersalu, z pięknym ogrodem i kilkoma pomniejszymi budowlami, równie pięknymi. Tutaj nie żałowano pięniędzy na wyszukane ozdoby i bogate wyposażenie.

Wiele pięknych pałaców powstało na terenie Anglii.

Strawberry Hill

Jednym z najbardziej niezwykłych architektów był Antonio Gaudi, hiszpański artysta, który zaprojektował te oto bajeczne kamieniece w Barcelonie:

Casa Mila

oraz Casa Batlo

2. Budynki przeznaczone do kultu religijnego, czyli kościoły, kaplice, świątynie. Budowane są one niemal przez każdą kulturę na całym świecie.

Mogą być to pagody, jak na przykład ta w Hokkaido (Japonia):

albo świątynia grecka, zbudowana w czasach starożytnych w Atenach, nazywana Partenon:

Inny, równie piękny przykład architektury religijnej to katedra Notre Dame w Paryżu:

3. Budynki użyteczności publicznej. Najczęsciej budowane w miastach, są to między innymi: szkoły, szpitale, urzędy, teatry, filharmonie, opery, muzea, biblioteki, stadiony, centra handlowe.

W czasach starożytnych teatry były budynkami odkrytymi, bez dachu: